Aşk ile yanmak varken kandık dünyanın rengine
Sevgi, yaratanın yaratılana hediyesi
Yaratana sunmak varken
Kandık iki badem göze…
Sevda hamalı olmak zormuş
Yanmadan şifa bulunmazmış
Yalan dünyanın yalanına kandık
Unuttuk tevazuyu nefsin emellerine daldık
Kendimizi bir büyük ateşe attık…
Her şeyin bir sırrı varmış
Piştikçe sırra varılırmış
Menzil ne kadar uzaksa
O kadar yanmak lazımmış…
Sır, adı üzerinde sır
Sırrın sırrına varmak için
Sır olanda yok olmak varmış
Sırrın sırrında kaybolduk
Ne yandık ne piştik…
Dildeki dikeni, görmedim gülde
Gözdeki haramı, görmedim başka yerde
Ne göz doydu ne gönül
Sırtımızda kömür taşıdık cehennem ateşine…
Güller gördüm kokusuz
İnsanlar gördüm kaygısız
Yalan dolan hile her işimizde
Bu dünyada pişmek zor mesele…
Sevda, ateşe gönüllü atlamakmış
Hasret, sevda ile yanmakmış
Ne hasretle yandık ne de sabırla piştik
Ne de ateşte gül kokusu hissettik
Nefsin elinde kendimize zulmettik…
Bir garip kekecim sevdaya sevdalı
Gözleri buğulu başı dumanlı
Ne yere sığar bedeni ne göğe
Sonsuzda yok olmak ister
Gel gör ki
Ten belalı ruh sefalı…
©
Şiirin Yazılış Tarihi : 21 -11 – 2019
Şiirin yazıldığı Saat : 07 : 47
Seyit Burhaneddin Kekeç
Kayıt Tarihi : 21.11.2019 09:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayırlı imtihanlar.
TÜM YORUMLAR (1)