Ten Bedende Can Gibi

Mutluluk çok güzel,doyumsuz bir an,
Yazar mı yoksa yaşar mı bilemem insan,
Sevgiyi bilmeyen bahtsız gönülde
Büyük bir yük olur,ten beden de can.

Tadınca kalpler aşkı,sevdayı,
Güllük gülistanlık sanır dünyayı,
Tozpembe görür hemen yaşamı,hayatı
Anlamaz,yanılır gerçek mi yoksa rüya mı?

Halbuki çok azdır mutluluk,sefa
Dostta hiç bulunmaz mı vefa?
Tadarsak sevgiyi,aşkı bir defa
Bin defada yakar insanı ezayla cefa.

Bilemezdim sensin değişeceğini her şeyin
İnanamazdım bu kadar güçsüz,takatsız kalacağımı
Sen terk edip kaybolup gittiğinde dünyamdan
Ben bu eski dünyanın altında kaybolupta gittim.