Temmuz ortası Şiiri - Mikdat Bal

Yaylacılar temmuz ortalarında
Şaşırıp kalırlar, çayıra mı gitsinler
Fındığa mı insinler, bir telaştır
Koşuştururlar sağa sola
Bölünür uykuları, çoğalır kaygıları
Akılları işte, gözleri havada
Kulakları radyoda, hele hava roporları
İnsanları bir yola kor, bir yoldan alıkor
Bitmez tükenmez bir telaş

Köyün ihtiyarları toplanmış cami avlusuna
-Yarın hava yağmurlu,
Çocukları fındığa mı göndersek?
-Yarın hava çok iyi, siz radyonun dediğine bakmayın
Yağmur yağacak yağmasına
ama
köyde yağacak
Yükseklerde hava iyi
Bir muhabbettir sürer yatsı ezanına kadar
Senelerin tecrübesi
nede olsa görmüşler, geçirmişler
Onlar eski toprak, ihtilaf etseler bile
Yarın ne olacağını bilirler,
Namazı kılıp eve giderler
Emirler yağar,
yarın sen çayıra,
Sen de şimdiden azıkları hazırla
Gece bir yağmurdur yağar
Oh diyenler, vah diyenlerden çok
Yarın bari yatsak da dinlensek,
Ama nerde?
sabaha doğru
Hava pırıl pırıl
herkes işinin başında

Nedir bu memleketimizin hali
Nerde bunca insanımız
Bir çoğu gurbet elde
Kalanların canı çıksın
Türlü türlü işler aynı mevsimde
On iki ay gece demeden
Gündüz demeden çalış
Elde avuçta kocaman bir sıfır

Gelinlik çağına gelmiş bir kız
Sessiz sessiz ağlayıp sızlar
Bu yıl fındıktan iyi para alamayacağız
Ceyizler dizecektim,
Yavuklum yakında askerden dönecek
Ele güne rezil olacağım diye

Bu uğursuz fakirlik ne zaman
Yakamızı bırakacak?
ah ulan kör talih,
ah memleketimin kara bahtı
Ne öldürüyor, ne onduruyor
Ne de güldürüyor,
Yine de toprağımızdır,
Canımızdır, ata yadigarımızdır
Diyerek teselli buluyor.

Ya bu da olmasaydı,
ya istila altında olsaydık
Neydi o Rusların bize ettiği mezalim?
Rahmetli dedem anlatırdı
Ne uğursuz, karanlık günlerdi
O günler,
ne yiğitler can vermişti
Nice şehitler vermiştik
şu mübarek topraklar uğruna
azmı mücadeleler verildi
Şükürki böyle bir derdimiz yok
Dağsa dağ bizim, bağsa bağ bizim
Çalışan da aç kalmaz
Lükse de okadar yanmamak gerek
Diyerek teselli buluyor