Temmuz Gözlerinde Üşüyorum

telaşla başlayan yolculuğuna
bilge yüreğini katıp götürdün
ardında darmadağın yalnızlığını bırakarak
beni benden alıp götürdün
usul usul kar yağıyordu
uğurlarken seni bu kentten
lekesiz sevinçlerimi bıraktım eşiğinize
bu arsız yüreğimi alıp götürüyorum
sensizlikten çok çok uzak
seni arayan bakışlarımla
sana olan hasretimi nehirler gibi sürükledim
yokluğun kangıren bir yalnızlık
bendeki seni arıyorum
fırtınalı bir gecenin kıyısında
uykularım param parça
dön gayrı kanıyor acemi özlemlerim
ve temmuz gözlerinde üşüyorum
usul usul kar yağıyordu
uğurlarken seni bu kentten
dizelerinle büyütüyorum şimdi çocuk yanımı
umutla yeşertiyorum dünden kalma gençliğimi
sazımı sancılı yalnızlığına astım
dön gayri dön dön dön
perdeler isyana karışır
tel bana küser
çileyle emziriyorum sana olan yamalı özlemlerimi dön gayrı