Olamadı Benim Ezber Aşklarım

son vapur seni götürdüğünde
içimde bir çocuk öldü
ben seni babam gibi sevmiştim oysa
tarlada anamın alın teri gibi
buğday başağı gibi büyüttüm seni yar
benim hiç olmadı ezber aşkalrım
gündüzden kalma martı çığlıklarını yüreğime doldurdum
o iskelede sadece ellerinin sıcaklığı kaldı
benim payıma
ve sokakta parçalanmış hayatlarını toplayan
kederli çocuklar tanığımdır
şemsiyesiz yağmurları cebime dolduramıyorum
gayrı sensiz
saçların memleket kokuyordu

ozan daimi