yanyana geçemezdik
omuz omuza
sıralı dağları
del
dik
kafalı
çelik duruşunla...
serin rüzgar
alnından şakaklarına
çorak bozkır yolları
kısık gözlerin
güneşe hep
can diye bakar...
iğilde
gölgene yüzün düşsün
ustura kesiği dudaklarından dökülsün toprağa
talan acı
yaa
lan
çok acı...
işte
o
nursuz
karanlıkta doğdu
şiir diye kapına bağladığın atın
kalem diye belediğin avradın
dize dize kağıda sürdüğün silahın...
kaç şeyden korkulursa şu dünyada
sayıyla
bir ayrılık
bir yoksulluk
bir ölüm
pusatsız geçtin
geçer gibi
orta asyadan anadolu ya
dizginsiz
dolu...
hey dağlar...
delerler seninde böğrünü
oyuk oyuk
akar içinden demir demir
sirenler
temmuz gecesi...
Kayıt Tarihi : 12.4.2011 09:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Senin şiirlerini okumak çok güzel, merakla bekler oldum...
TÜM YORUMLAR (4)