Doğma hazırlığındaki güneş, siyahı terk eden gökyüzü grileşirken ışık la oyun oynuyordu. kavuşma vardı sanki. Vedalaşmaydı yada karanlıkla, alacası düşüyordu ufuk çizgisine. Kızıllık basarken evrenimin aralığını…
Pompeipolis kentinin 200 sütundan oluşan liman yolunda, bilmem kaçıncı sütünun hizasında duran Pompeius, yada Bir klikyalı korsanın ayak izlerinin üstünde duruyordum belki.. aynı yerde milyonlarca göz izledi güneşin doğuşunu günün doğuşunu. M Ö, yada yüz yıl önce işte aynı yerden gene doğuyordu güneş. Dünyam gene dönüyordu güneşe yüzünü…
Dünyamın güneşe dönen yüzünün aşkıydı.. Kucaklayacaktılar birbirlerini.. Toprağı dağı denizi yeşili. Işığa, özlemini bitirecekti. saatlerle sınırlı olsa da…
karabasanlar bitecek.. Coşacak toprak, uyanacak uyuyan tohumlar ısısıyla..
Ayçiçekleri gözümüz aydın diyeceklerdi birbirlerine…Yeşil yaprakların kimyası değişecek.. enzimler faaliyete geçecekti her şeye inat….!
Belki de bir hastane odasının önündeki koca çınar, geceye saklanan bedenlerin gözyaşlarına tanık olacaktı… Uykucu yada geceyi kaçıran balıkçı ağlarını sahile
serpecekti rasgele diyerek.. Simit fırının önünde bekleyen simitçi dizecekti umutları gibi… fırıncının karanlıkta mayaladığı kazan simitlerini…
Bir şair gözlerini açıp yıldızları göremediği için burkulacaktı dizeleri… bir sonraki ay karanlığına erteleyecekti yıldızlarla muhabbetini… Bir başkası güneşle muhabbete başlarken……
Kollarını açıp, gerinerek uyanan kadın. Ben bu gün neler yapmalıydım diye zorlayacaktı zihnini…Listesi gelirken gözlerini önüne.. anne acıktım..! sesleri
kulaklarına çarpınca doğrulup terliklerini arayacaktı acilen…..
Evin babası,erkeği diş macununu orta yerinden sıkmasaydı bari..! Gene gün başladı diyerek iç çekip çaydanlığı alacaktı eline…..
Belki de bir başka kadın hormonlarının kanına geçişiyle, güneşi izleyecek bir çift gözü kucağına alabilme çabası için, kaslarının beyninin mücadelesini gerçekleştiriyordu. Onca acı ya onca çabaya kucak açıyordu isteyerek bilerek…
Bitsin Allah’ım bu amansız sancı yada ölmeliyim diyerek..
Bir başka kadın da güneşle yolculuğa çıkıyordu belki başka gözleri de gözlerine yükleyerek.. Kızıllığın ortasına oturmuş güneşe bakarken her anını içine çekiyor her anını nakşediyordu kilitli sandığına….
Bir başka evin kapısı açılıp yola koyulan omuzları eskimiş erkek, kazancının hesabını yapıp derleyecekti alacağını vereceğini zihninde.. Hadi hayırlısı diyerek…Günaydın diyecekti gene de ağır ve vakur köşedeki esnafa….
Bir Klikya’lı korsan savaşa hazırlanırken yüzyıllar önce, Aynı yerde, zamanın toprağının, kumunun örttüğü ayak izlerinin belki de tam denginde gözlerim güneşin kızılında Her karesi zihnimde ve objektifimde.. elim deklanşörde… Kulağımda sesleri Akdeniz dalgalarının.. minik yakarışları, ve dokunuşları ile kıyıya, kumlara, kayalara
9 temmuz 2008 de tanıklığım vardı kavuşmalara. ayrılıklara.....
Yıldız ÖzdemirKayıt Tarihi : 25.7.2008 02:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir temmuz sabahını aklıma fotoğraf karesi gibi nakşederken beni yalnız bırakmayan arkadaşım. Sabahın alacakaranlığın da ki dost sesim... Böyle bir tanıklığı yaşarken yanımda olduğun için teşekkür ederim...Böyle bir sabahı paylaşmaktan zevk aldığını biliyorum.. İyi ki vardık.. iyi ki belgeledik...
Birlikte tanıklık etmek güneşin sancılı doğumuna.. ufku yırtarcasına ... kanatırcasına.... 'doğarken tüm güzelliğimle doğayım' dercesine bütün ihtişamını sergilemesine güneşin; tanık olmak unutulmaz anların yaşanması demekti benim içinde...
Kendimi bu güzelliği bu güne kadar yaşamamış olmaktan dolayı suçlar oldum...İyiki böyle bir isteğin oldu Yldız..İyiki yaşadık o muhteşem güzelliği birlikte...Ömrümün en unutulmaz anlarından biriydi benim için...
Tüm yüreğimle teşekkürler bu güzel anıyı dağarcığıma kattmış olmandan dolayı...
O muhteşem anı bu yazı ile ölümsüzleştirmenden dolayı kutluyorum seni...Mükemmel anlatım, mükemmel ifadeler...Teşekkürler arkadaşım...
TÜM YORUMLAR (3)