Temmuz Şiiri - Talha Kuru

çocukluktan biçilmiş ipek
bir elbise giyiniyor karanlığı
güneşin orada iristen el aldığı
daimî bir sır gibi belirmiş pek
korkunç saatin ardında akan
tûbâ yahut ophelia temmuz
kökleri vızıldayan topraktan
vardığı ırmak altında maruz
kalınmış intiha öylece uysal
kitaba dönüşüyor görünen el
görünmeyen söze ve kutsal
olan sözüm olsun diye eşikte sel

belirtileri gökler ve havza
örtülüyor güneşteki ecza