Temiz Yüzlü Güzel Bir Çocuktu

Temiz yüzlü güzel bir çocuktu
Birkaç dostu
Ve çokça kitabı vardı tozlu raflarında
Başkada ihtiyacı yoktu zaten

Adam gibi hüzünleri vardı onun
Adam gibiydi bütün sevinçleri
Onun yarım kalmış şiirleri vardı
Belki hiçbir zaman
Hiç kimselerin okuyamayacağı.
Onun sürekli söylemek isteyip de
Sürekli yarım kalan cümleleri vardı.

Güzel şey diyordu ağlayabilmek
Ama kendiyle bir başına olmalı insan.
Çok geç anlamış olsa da
“ağlamak güzel şey” diyordu
Yeter ki ağız dolusu gülmeyi unutmamış olsun insan.

Güzel bir çocuktu
Şiirler yazardı her akşam sararmış kağıtlara
Güzel şey diyordu;
Dövüşebilmek hak bildiğin yolda
Ölebilmek gerekirse inandıklarına inanmayanlar uğrunda
Ve sorabilmek sonuna kadar eksik bırakılmanın hesabını.

Kahraman olmak istemedi
Sadece sevilmek sevebildiği için
Ve sevilmek sevebildiği kadar

Buralarda asi derler adına
Karanlığa küfredenin
Ve buralarda
Hayat sadece güzel çocuklarını tüketir...

Şiir tadında yaşamak
Ve sıcak bir dost selamıydı bütün istediği
Ha birde sevilmek
Sadece sevebildiği için.
Çok aşık oldu
Hiçbir defasında söyleyemedi...

Şiirler yazardı her akşam sararmış kağıtlara
Her gece saat on ikiyi vurduğu zaman
Değiştirmeye başlardı dünyayı
-ki o zamanlar suçtu güzel günleri düşlemek-
İnadına şiir yazardı
İnadına yasaklanmış cümleler kurardı
Gecenin en tehlikeli yerinde

Güzel çocuktu,
Hiç okunmamış kitapları vardı,
Kitap aralarında belki hiç okunmayacak
Kan tadında dizeleri,

Her gittiği şehirde bir parçasını bırakmıştı
Ve bir parça keder getirmişti yanında yaşadığı bütün şehirlerden
Hiçbir yere ait olamayışın kederini
Kimse yaşamamıştı onun kadar.

Güzel bir çocuktu
Sonbahardı gittiğinde
Hiç tamamlanamayan şiirleriyle
Hiç söylenmemiş sözleriyle
Ve hiç yaşanmamış aşklarıyla
Gittiğinde sonbahardı...

Şimdi eski bir gülümseyiş kaldı tozlu albümlerde
Kitap aralarında belki hiç okunmayacak
Kan tadında şiirleri,

Şimdi bütün devrimler
Söylenmemiş sözler gibi yarım
Bütün yürekler yaralı.

Gittiğinde sonbahardı
Döndüğünü kimseler duymadı
Hiçbir gazetenin üçüncü sayfasında geçmedi adı
Yazmadı kayıp mezar taşlarının tırnaklarla oyulmuş siyahında,

Güzel bir çocuktu
Güzel günlere inanan
Bütün güzel çocuklar gibi...