(yine konuşmaktasınız - sesleriniz yüksek
duvarlar gibi - dağlar gibi / konuştukça tek tek)
-Lütfen çekin ayaklarınızı sayfanın üstünden!
(ben) konuştum: Çıkın.
Eli ellerden düşen
(ben) konuştum: Çıkın.
Her parmağını bir felaket emen
(ben) konuşurum!
-sayfalara dokunmayın! Kesik parmaklarınızla.
-temiz sayfalar bunlar, çocuk kalbi
(ölüm kağıdı gibi ağır hem, kendi zamanına yazgılı)
son sözlerim için sakladım hep bunları
-çekin ayaklarınızı sayfaların üstünden!
-alın!
suratıma basın ayaklarınızı.
(NarAşk Şiir Kitabı, Yeni Hayat Yayınları / 2005)
Mesut HastürkKayıt Tarihi : 7.1.2007 21:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!