Temiz aile çocuğu Şiiri - Hüseyin Demircan

temiz aile çocuğu olan bir kimse
aktiveks ile el yumadan çıkmaz
durulama suyu eğer mümkünse
domestos verneli komadan bıkmaz

komaz isen şüphe eder nesebin
derim yüklen biraz cüzdan kese bin
aslında ufacık zerre hesabın
merak etme baban canını sıkmaz

temiz aile çocuk gibidir şişe
prototip insan tıpkı klişe
üstüne vazife olmadık işe
olur olmaz zaman burnunu sokmaz

bu tür ailenin temiz çocuğu
çatal ile yutar sosis sucuğu
biz misal yangından mal kaçar gibi
lokmayı ardarda mideye tıkmaz

temiz ailenin temiz evladı
bilinmez bu kızı nasıl tavladı
ansızın bahçeden köpek havladı
mertçe bekler asma dalına bakmaz

bu çocuk her zaman gururu ülke
okumuş cahili yakadan silke
saygılar duyarak hep özel mülke
kalkıp gecekondu başına yıkmaz

bu çocuk edecek hamle sınai
işleme girecek demir sanayi
işe al yerine koyup enayi
yapılan iyilik başına kakmaz

atılıp girişsin şimdi siyaset
feraset bundadır olmaz hamaset
az daha yakın dur elle temas et
et sunar sofrana dolapta kokmaz

temiz aile çocuk çekinme sansür
enel hak de yeter bileyim mansur
kişinin üzeri ışığın yansır
işsizlik krizmiş kafaya takmaz

temiz aile çocuk gönlümde mahsın
elleri koynunda beklerim mahsun
kimseler çıkıpta gelmese şahsın
oynamış tahtama tek çivi çakmaz

temiz aile çocuğu nurun yağmadı
baksam ufuk henüz ışkın doğmadı
gelmen arzu içim içe sığmadı
hiç bir sevda böyle bağrımı yakmaz..