Temel Bir Gün-2 Şiiri - Yusuf Mısırlıoğlu

Doğru Dersin

Köy kahvesi burası;
Neşeden yıkılıyor.
Canı sıkılan herkes,
Temel’e takılıyor.

Temel işi bitirmiş;
Temizlemiş her yeri.
Çayını yudumlarken
Biri girer içeri.

Girer girmez, Temelin
Bakar dazlak başına.
Der:”-Bir çay daha getir
Şu kelaynak kuşuna.”

Muzip muzip gülerek
Selam verir Temel’e.
Okşar dazlak başını,
Der:”-Baksanıza hele;

Kafa benziyor aynı
Karımın kalçasına.
Ya ben kurban olayım
Dazlakların hasına.”

Temel fena bozulur,
Süzer arkadaşını.
Bir yandan da eliyle
Okşar kendi başını.

“Ben de şimdi fark ettim.
Arkadaş doğru dersin.
Gerçekten de benziyor;
Allah cezanı versin.”