Telvin Şiiri - Tayfun Akyürek

2013-12-10 23:40:00

Islak toprak ve çimen kokusu taşıdığım yıllardı
Bilemedim yıldızların dizilişine edilen yemini
Çocuktum ve dayatılan hayat bilgisi
Bende kaçışa bir sebepti.
Çağlayan ırmakların kıyısında koşan hayallerim,
Dualarım vardı oluş müjdesini bekleyen
Rüyalarım vardı
Kitapların sayfaları arasına sakladığım…
Yanlış yolların
Düşe kalka ilerleyen yolcusu oldum sonra
Yenilgiler büyüttüm kısacık tarihimde…

Korkularına yenilenlerin zihnime çizdiği dairede
Çözülememiş sırların uykusuzluğu
Yapışkan bir mahrumiyet duygusu
Dönüş yolunu kaybetmiş bir gezgin gibi
Seferini tamamlayamayan bir komutan gibi
Hep bir yarım kalmışlık, gırtlağımda...
Yıllar yılı
Okyanusa dokunmak yasaktı bana
Hüsrandı bütün avuçlarımdan dökülen
Bu yüzden
Rüzgarın biriktirdiği yığınlar arasında
Sessiz ve yalnız yürüdüm yolları...
Hiçbir kelime
Bir çocuğun gözlerindeki anlam kadar sarsmadı beni.

Sessizliğimle ördüğüm Hira’mda
Mahzun bir meczub olarak döndüm
Artık bildir bana
Elimin üstündeki ’El’
Nedir Vedud?