kül oldum devleşti gözlerin içimde
kör oldum, kılavuzum yok önümde
uçurum oldu adımım, nefesi zor tuttum
bir güvencin gibi ellerimden uçtun…
tellerimde hüzün, notada figan
ayaklarımda kalbime çıktı kara sular
yok içimdeki çığlığı duyan
bir besteye sağır kaldı bu misafir can…
mahşerim toprakla buluştuğun andı
külüm yokluğun arkasında kaldı
körlüğüm sana sarılamayışımdı
bir güvercindin ellerimden uçup gittin be can…
senden bana duvarlara yansıyan gölge kaldı
ellerimde sana son dokunuşuna ağladı
dizlerimde çaresizlik dermansızlığı
bu yokluk orucuna son nefese niyetli bu can…
21/10/2006-03:37
İlknur KöknarKayıt Tarihi : 28.10.2006 02:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sevdiğim, saygı duyduğum bir insan güvercinini uçurdu (kızı vefat etti) onun diliyle anlatmak zor...bu kalem böyle damladı...paylaşmak istedi sizlerle...saygımla
Günahsız bir gül solmuş..Allah rahmet eylesin..yeri cennet olsun..
..
TÜM YORUMLAR (6)