Telleri Karanfil Şiiri - Şebnem Güngeçiren

Telleri karanfil saplarındandı sazları
Çalarlardı aheste aheste
Ölüme yaklaştıkça artmıştı sızıları
Yandılar zifirî karanlıkta biçare
Ölü bir perdeden girdiler sahneye
Oralar tuzak, oralar hep hile

Bilirim ki ardından nice sazlar çalınır
Bilirim ki türküler söylenir, şiirler yazılıp okunur
El ele verir acının paydaşları
Hâlâ yanan ateş
Unutmazmış Temmuz akşamını

Telleri karanfil saplarındandı sazları
Buram buram karanfil kokardı türküler
Buralar hasret, buralar yanık ezgiler
Dillerde deste deste, yurdun dört yanını gezer
Yıllar burada dostlar
Burada böyle geçer

Kanadında nice umut gizler
Güneşe uçan öncü kuşlar
O umut da bir gün elbet
Elbet bulunur dostlar