1974’ler, bir televizyon vardı,
Zengin programlarıyla, izleyicisi vardı…
Akşam beşte açılır, gece kapatılırdı…
Siyah beyaz da olsa insana saygılıydı…
Gerek ahlaktan yana, gerekse bilimdendi,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
