Orhan Veli'nin de dediği gibi İstanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı
Ben de seni dinliyordum işte her gün gözlerim kapalı telefonun ucunda
Gülüşlerini kaydediyordum hafızama, sesini hapsediyordum
Zihnimin en ücra köşesine hiç silinmesin diye be adam
Anlattığın her şeyde kendimi koyuyordum baş role
Üzüldüğünde ben oluyordum yanında telefonun ucunda
Hani derler ya bir telefon kadar yakınım sana ben de öyleydim sana
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta