Telefonlar çalacak Şiiri - Kemal Müftüoğlu

Bir sabah telefonlar bizim için çalacak
Ya bana ya da sana rahmetli diyecekler.
Gelip geçici hüznün hatırası kalacak
Sonra yeni bir güne merhaba diyecekler.

Dünya bu, düzeni de insanı da kurulu.
Yaşanan her eylemin bir sonucu olacak.
Ne kadar öğrensek de yine sırlarla dolu
Bundan sonra da çok sır bilinmeden kalacak.

Bir yandan ürüyoruz bir yandan ölüyoruz.
Şu kısa ömre nasıl bunca acı sığacak?
Hiç ölmeyecek gibi didinip duruyoruz
Mutlu yaşasak bile kim ebedi kalacak?

Pek çok alim filozof veli peygamber geldi
Bu hayatın sırrını hiçbiri çözemedi.
Çoğalıp ölmemizin yine sebebi kendi
Hiç doğmasaydı insan ölüpte gidermiydi?

Seni sevenlere de nefsine de inanma.
Çok seven de unutur arzular hiç tükenmez.
Gidince herkes seni hayırla anar sanma.
İnsanoğlu nankördür ömrünü versen yetmez.

İyi isen arkada hoş bir seda kalacak
Değilsen taziyede bile kusur söylenir.
Bir çoğu seyircidir. sevenler acır ancak
Kim ölse de helvası yine iştahla yenir.

Kemal der ki dünyanın cazibesine kanma
Yaptığın hayır dua hastalığına yetmez.
Kazandığın tüm servet seni kurtarır sanma
Karun'u alan melek seni unutup gitmez.