Telefon sapığı Şiiri - Abdulsamet Çiftçi

Onüç'ünde başlayan
hayat ile kavgandan yenik,
yüreğindeki inin
derinliğine iniyorsun.
...İniyorsun...
...İnliyorsun...
Ve dönüp
ardına bakıyorsun
ki hep ömrünü adadığın
insanlardan sana yalnızca,
o hep ana avrat sövdüğün
telefon sapığının
sesinden başka,
hiçbir şey kalmamıştır aslında,
kendini avutuyorsun...
...Dinliyorsun...
...Sessizliği...
...Kusuyorsun...
...Telefon çalıyor...
...Deliriyorsun...

5 Şubat 1996