Bir telefon konuşmasına fırsat bulmuştum
Uzaktan sesini duymak için
Yakaladım o ânı mutlu olmuştum
Konuşmadın ağlıyorum hep için için
Zaman tanımıştım heycanlısın diye
Çabucak gideceğini bana söylerdi n
Nasıl bekledim sesini duyarımdiye
Anladımki sesimi duymak istemedin
Etmiştim telefonu bir akşam üstü
Yok burada kalmadı bunlar bu gün
Içime bir korku bir keder düştü
Aldığım an haberi o gün
1989
Sabri uysal
23.02.2019
Kayıt Tarihi : 23.2.2019 01:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sabri Uysal 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/02/23/telefon-73.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!