Telefon Şiiri - Bülent Güler

çalıyor ya telefonun
vakitli vakitsiz
uzun uzun
karşında sadece bir numara
o da tanımadığın
duymazdan geliyorsun bazen
bazen de açıyorsun
telefonun diğer ucundaki
o adamın ben olduğumu
bal gibi de biliyorsun
alo diyorsun önce
o tatlı sesinle
ben ses vermiyorum
sen de susuyorsun
ama ben senin
neler sustuğunu duyuyorum
razıyım sadece hal hatır bile etsen
havadan sudan olsun razıyım
razıyım seviyorum bile demesen
bir de seni çok özledim
ah bir bilsen diyorsun
işte o an
ben de seni ben de seni
diyesim geliyor da diyemiyorum
ama inan ki sen de benim
sen de benim burnumda tütüyorsun...