Telefon Şiiri - Bekir Alim

TELEFON

Ne bir arayan var nede bir soran
Selamı kestirdin bre telefon
Mutlumusun bari ne plan kuran
Canımdan bezdirdin bre telefon

Bazen cıyak, cıyak ötüp durursun
Bazende pür neşe mesut olursun
Bazen Lüzumsuzca bir yer bulursun
Kime ne sezdirdin bre telefon

Sen yokken daha hoş mutluydum sanki
İçimde pür neşe yoktur o anki
Gerçekten severdim Hakka ayan’ki
Hayalde gezdirdin bre telefon

Bir zaman yüz yüze hatır sorardık
Üç beş kelam edip plan kurardık
Bazen yağmur gibi yağar dolardık
Dostları tezdirdin bre telefon

Nerde mahzun melül tatlı dilliler
Ardına saklandı pis amelliler
Hiç mesut olur mu orta halliler
Dertleri düzdürdün bre telefon

Der ÂLİM bu susmak yakışmıyor bak
Çağlayıp sel gibi bir yüreğe ak
Kontürünmü bitti pilsiz be bunak
Beni sen ezdirdin bre telefon

18.10.2010 Pazartesi Saat: 13.16

Not: Bu Şiiri çağımızın vazgeçilmez teknolojisi hepimizin günlük hayatında önemli yeri olan bazen gerekli-bazen gereksiz çalmalarıyla dikkatimizi çeken TELEFON denen çarkıt için yazmaya çalıştım.