Eve girer girmez telefona bakıyorum,
'' Arayan varmı? '' diye numara arıyorum.
Sonra yine yine ve yine bakıyorum
Ve beni kimsenin aramadığını anlıyorum.
Her sabah yine bakıyorum uyanır uyanmaz
Ne yazıkki telefon bakmakla çalmaz
İnsan benim gibi hiç bir zaman dostsuz kalmaz
Herkes bu gidişatın doğru olduğunu sanmaz
inanmaz.
Kayıt Tarihi : 9.4.2009 11:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!