Telefon Şiiri - Ümit Tuna

Seni tanımadan önce hayatla barışık bir adamdım,
Sayende aşkı tattım,
Rüyaları gerçek sandım,
Sen gidince hayatımdan,
Çıkınca kalbimden,
Bir boşluk da kaldım.

Şimdi hayatı umursamıyorum,
Suratım asık dolaşıyorum,
İçim içimi yiyor aşkından,
Ama bunu bir tek sana anlatamıyorum.

Her geçen kızın gözlerine bakıyorum,
Senin gözlerini arıyorum,
Tabi ki bulamıyorum,
Hayatı hiç umursamıyorum.

Yarın ne olacak inan hiç bilmiyorum,
Hala telefon bekliyorum,
Telefon çalsa da bir sesini duysam diyorum,
Olmuyor, olmuyor sensiz.

Sanki ben kimsesiz,
Telefonum sessiz,
Hayat neşesiz,
Çünkü sensizim ben sensiz! ...