Sığamadığın dünya ne kadar da küçükmüş meğer.
indirilince beyaz bir çarşaf doğuma
beklemekmiş arafı bekler gibi ölmek
’merhumu nasıl bilmezdiniz’
-(o) bizi bilir miydi !...
toğrağında koca bir ömrün yükü
dağılmış, dağıtılmış, ağlatılmış
çok uzaklardan bir ses duydu
göz çukurlarında ölü çocuklar
ellerinde ecel bakışlı karıncalar
aklımın tenhasında bir mahşer yeri gibi hislerim
bir meczup rüyası yerdeyim
zaman kayıp
akıl küs
bu benim masalım şimal
atlıkarıncalar senin olsun
senin olsun heybene doldurdukların
kalbimi gömdüğüm bahçeler bana yeter ...
Muzaffer Asiltürk
Kayıt Tarihi : 5.5.2017 01:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muzaffer Asiltürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/05/05/telas-71.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!