Sar bir sigara saki,
ama bu kez
sözler suskun kalsın,
anlatmaya gücüm yok bugün.
Tel tel çöz beni,
dudağının kıyısında,
bir yudum nefesle
göğe doğru savrulayım.
Biliyor musun,
bir insanın içi bazen
bir sigara kadar sessizce yanar;
dışarısı sakin,
ama içten içe
her kıvrımı, her zerresi köz olur.
Ben öyle yanıyorum işte
bir kelimeyle tutuştum,
bir suskunlukla derinleştim.
Ve şimdi
boğazımda duman duman
kalmışlığın ağır tortusu…
Sahi,
kaçıncı gece bu?
Kaçıncı kadehte unuttum
adımı bile?
Beni konuşma saki,
tek yanlış heceyle
savrulurum dağlara,
sar bir sigara,
bırak
küllerim anlatsın beni.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 3.8.2025 09:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!