Şaşırtı yine beni yürek yanılsamalarım.
Düşmanıma sedef beyazı kostüm dikmiş aklım
öngörüm, hassasiyetim sınıfta kalmış?
Kuyumu kazmışlar arkamdan
bende üzerinden geçmişim
art niyetle bakmadan.
Kendim gibi bilirim karşımdakileri;
İlla ellerimde pembe boyalar,
sürerim hayalimde evrenin her köşesine
beklerim açsın diye
sevginin tomurcuk gülleri.
İnanırım önyargısız dostlarıma
üçe beşe bakmadan
açarım heybemin imkanlarını sonuna kadar.
Güler yüz, tatlı dil derken
yanılırım işte
görmem gülen gözün ardındakileri
tatlı dillerin derinlere gizlenmiş zehirini.
Menfeatine ters düşmüşsem eğer arkadaş sandıklarımın
tıslar, hırlar, bağırır çağırır aniden.
Gerçek tokat gibi yüzüme çarpar birden.
Kalırım yanılsamalarımla bir başıma.
Nefret özürlüsüyüm.
Kimbilir! !
Kaç yaş tahtaya basarım daha.
12/04/2010
Alev YavuzKayıt Tarihi : 13.4.2010 00:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaşam,yanılgılarıyla da bir gerçek.
Her edimin karşılığında bir değerlendirme yapmak durumunda kalıyoruz aslında.
Deneyimlerle ortadan kalkıyor yanılsamalar.
Net açıklamalr vardı şiirde.
Kutluyorum.
Erdemle.
TÜM YORUMLAR (2)