Tekmil Ver Şiiri - Akadir Salihoğlu

Elimde kör bir geçmiş zamanın sabahında
Öyle durup kuruldum kahır tersanesine

Düşüncem kırık dökük parçaları zahirde
Ne menem bir ızdırap her şey döndü tersine

Düzü de bir değil mi salaş muhabbetlerin
Yorulmuşsa çizgiler peki kızdım nesine

Bilinen, bilinmeyen kol kola sarmaş dolaş
Açılmışken düşünce sonsuzluğun sesine

Doyumuna küfredip açlığın her türünün
Doyumsuz iştahların kapıldım hevesine

Gözlerimde gözler var sürekli gözlediğim
Sanki birer hayalet lanet olsun hepsine

Lanetine dolanıp ıskaladığım hayat
Dumanından kaçarken bulandırdı isine

Kurum tuttu her yanım nefesim tuhaflaştı
Günüm gün, gecem gece, sadece öylesine

Açılan delikleri yamalarken bahtımın
Her dikişinde sövdüm kaderin cilvesine

Elimden gelenleri ard arda sıralarken
Emeğin hükmü yitti hem de pisi pisine

Şimdi çanlar çalıyor bu kaçıncı teneffüs
Aralandı kapılar, tekmil ver nefesime