Tekin Gönenç Şiirleri - Şair Tekin Gönenç

8 Mart 1933 - 17 Mayıs 2020

Sivas'ın Yıldızeli ilçesinde doğdu.
Orta öğrenimini Sivas Lisesi'nde, yüksek öğrenimini İstanbul Üniversitesi Eczacılık Fakültesi'nde tamamladı. 1968–1970 yılları arasında Amerika'da University of Michigan'da Psikofarmakoloji eğitimi gördü. Uzun yıllar yurt dışında değişik ülkelerde çalıştı. Şiirleri sürekli olarak Varlık Dergisi'nde, zaman zaman Yeditepe, Yelken, Milliyet Sanat, Kitap-lık, E Dergisi, Edebiyat ve Eleştiri, Öteki-siz, Kuzey Yıldızı, Üç Nokta, Budala, Yaşasın Edebiyat, Yasakmeyve, Öküz, Sincan İstasyonu gibi dergilerde yayım ...

Tekin Gönenç

hep o çocuklar
uça uça
güneşe doğru

kucaklarında
tıka basa

Devamını Oku
Tekin Gönenç

kilit vurdum üstüne güneşlerin
ay tuttum alacakaranlığa
bilsen ne güzel seni bulmak
güzelliği incitmeden anne

daha dün gibisin

Devamını Oku
Tekin Gönenç

koparıp da yüreğinin pırpırlarından
katlayıp cebine koyduğun körkütük birkaç dize
bir de düştü mü önüne
oyununa gelirdin gece yarılarının

şu sendeki sevda

Devamını Oku
Tekin Gönenç

önce bıyık aralarına gizledi
yarım kalan gülüşünü

sonra sararmış bir gülü
özenle çıkarıp kitap sayfalarından
yakasına taktı

Devamını Oku
Tekin Gönenç

hani bir çocuğun sımsıkı sarılıp
bir bebeği öpüp koklaması var ya
o’sun işte sen
ben seni nasıl sevmem

kimileri gövde sanıp karanlığı

Devamını Oku
Tekin Gönenç




benim güzel olduğum yerlerde
siz hiç olmadınız

Devamını Oku
Tekin Gönenç

sen susunca
askıya alır birileri
senin yerine
senin düşlerini

dinle bak

Devamını Oku
Tekin Gönenç

sen gidince
ne mi kalır geriye
bir tutam ayışığı
uzanıp aldığım
gözpınarlarından

Devamını Oku
Tekin Gönenç

önce sesin geldi
aralandı kapılarım
ardında şaşkın bulutlar çıkmazı
sonunda sen
gönlü güvercinli kadın

Devamını Oku
Tekin Gönenç

silme pus
ve buzul

besbelli üşüyorsun

hiç susmuyor

Devamını Oku