Yıllar sonra
Yine sana döndüm ben
Ve şimdi…
Yine gidiyorum
Ayrıldık mı
Yoksa kavuştuk mu bilmiyorum
Dışı kabuk bağlamış
Saklanıyor kendince
Bir yara ki kanıyor
Kanıyor İnce ince
Kor tutmuş gönüllere
Dolaşır dolaşır
Ve hep kendine
Döner insan
Kendi içinde yanar
Ve kendi içinde
Bir fotoğraf çekmiştim
Yıllar önce…
Bir akşam üstü Fatsa sahilinde
Ortada bir adam
Sarılmıştı sağ yanındakine
Koşuyordum
Gücüm yettiğince
Koşuyordum tüm gücümle
Kesiliyordu nefesim
Bağırıyordum lakin çıkmıyordu
Gölgenin de gölgesi
Olur mu demeyin
Var
Ve dahası da
Kuklayı da oynatanlar
Bir saf çocuktum
Anadolu’da...
Ücra bir köyde yaşıyordum
Ve kurbağalardı en büyük korkum
Hem de çok çekinirdim
Dedim ki; ey deli
Bırak söylenmeyi
Kaldır kafanı bir bak
Nasıl da uçuyor kuşlar
Ve deli dedi ki;
Soluyordu renkleri
Batıyordu güneşleri
Laldi dilleri
Susuyordu türküleri
Ve günden güne…
Düşüyordu yüreğimden
Usul usul
Bir fısıltı derinden
Dinledim..
Esen rüzgardı serinden
Neden acaba
Böyle neden ürkek ve yılgın eser
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!