Tekin Bekar Şiirleri - Şair Tekin Bekar

Yine değişikler, değişik şeyler denerler,
Eskiden gizli idi, şimdi açık ayıp yerler,
Köprüyü geçinceye kadar, ayıya dayı derler,
Her şey ''Tamam'' da, Milleti hesap edemezler..!

Bunlar muhalif değil, işbirlikçi birer kukla,

Ey ıslah olmaz adam, ne kadar tanırsın bozkurtu,
Lafı eveleyip geveleme ''müdür'', bırak cart curdu
Sahipsiz mi sandın, çarkçıbaşı sen bu yurdu,
''İyi''i bildiğin çakallarla karıştırmayasın..!

Bak hele Devlet Bahçeli, vatanına nasıl aşık,

Hainlikte birleşmiş, birleşmiş çürüyenler,
Ankara'dan İstanbul'a, kaos için yürüyenler,
Adaletin gölgesini, sadece kartona bürüyenler,
Tarih sizi yazacak, boynunuza bu utancı asacak..!

Geze geze, plan yapa yapa geliyorlar çözükler,

Müfredatı ölmüş, çürümüş fikirler,
Talebelerin ufkunu değil, başını açtı,
Çiğnedi İslam'ı, küçücük aciz filler,
Kinini muasır diye, millete saçtı..!

Mekteplerin yetiştirdiği merkepler,

Köyler boşaldı, şehirler doldu taştı,
Taşralı penguen de, nedamete bulaştı,
Oysa tabiatı gereği, oldukça da yavaştı,
Çok-un içinde ki az, az’lıkta ki yok oluş!

Şehrin çeşmelerinden, ahlaksızlık akarken,

Adem ile Havva'dan beri, zalimler her çağda,
Müslümanlar taşlar, bütün şeytanları Mina'da,
Lain yer değiştirmiş, Krallığını kurmuş batıda,
Medeniyet dediğin; ''tek dişi'' kalmış canavar..!

Nasıl medenidir, ''dolar'' için yapmışlar planları,

Temel reisin bayır aşağı, frenleri patlamış,
Yükü ağır her halde, pek çaresi kalmamış,
Yirmi sekiz şubattan, hiç mi ders almamış,
Peşine takıldığı konvoyun, rotası belli..!

Çöreklendiği partiyi, kaç kez değiştirdiler,

Korkma diyen, Mehmet Akif'i gördüm,
Kahpe kurşunların, kudurduğu gece,
Cesareti kuşandım, esareti maziye gömdüm,
Şehitlerin yazdım, al bayrağa hece hece..!

Selalar muştusu oldu, nice yüreklerin,

Bir ''papaz'' tanıdık, çok ağlıyordu,
Gözünde nedamet, kol geziyordu,
Bir girdabın içine, Ülkeyi çekiyordu,
On beş Temmuz da, ''maskesi'' düştü..!

Şeytan, İslam elbisesini bürünerek,

Kim saklandı zamandan, kaçan kim?,
Kum taneleri eriyip, yapışmış ömürlere,
Farkı yok hayatların, alayı aynı isim,
Bulaşmış kimlikler, karışan örgülere..!

İçimizde büyüyor, canı sardı sarmaşıklar,