rol yapamayacak hale geldikçe yalnızlaşırmış insan! ...
kendi kuytusundan bile ürkecek ne var ki halbuki?
yakınlaştıkça silueti değişiyor tanıdıkların...
kabuk atan bir yılana dönüşüyor güneşin sıcağında...
kimseler farkında değil gibi yaşanan bu sahteliğin...
Zorluklar kırbacımızdı
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
zemini oturdukca ruhun beden şekil kazanır elbet. eğilmez, bükülmez,her çalana oynayıp, her söyleyene gülmez. özünü arar. kalemine sağlık.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta