rol yapamayacak hale geldikçe yalnızlaşırmış insan! ...
kendi kuytusundan bile ürkecek ne var ki halbuki?
yakınlaştıkça silueti değişiyor tanıdıkların...
kabuk atan bir yılana dönüşüyor güneşin sıcağında...
kimseler farkında değil gibi yaşanan bu sahteliğin...
Zorluklar kırbacımızdı
Gökte zamansızlık hangi noktada?
Elindeyse yıldız yıldız hecele!
Hüküm yazılıyken kara tahtada
İnsan yine çare arar ecele!
Gençlik... Gelip geçti... bir günlük süstü;
Devamını Oku
Elindeyse yıldız yıldız hecele!
Hüküm yazılıyken kara tahtada
İnsan yine çare arar ecele!
Gençlik... Gelip geçti... bir günlük süstü;
zemini oturdukca ruhun beden şekil kazanır elbet. eğilmez, bükülmez,her çalana oynayıp, her söyleyene gülmez. özünü arar. kalemine sağlık.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta