Tekil(ler) Şiiri - Bekir Mutlu Gökçesu

Her gece bu geceydi aslında
İzafi zamanlarda katlandı yalnızlıklar
Ki en kalabalık haliydi bir tekilin
Yalnızlık da yoktu aslında...

Geceyi ve zamanı yutan
Dipsiz kuyudan aynalarımızda
Çoğaltanıydık birbir(ler) imizin
İçimizden biri/leri hep yoktu aslında...

Her gece böyle bir geceydi
Ya yağmur yağar ya ben ağlardım
Ya bir şiir düşerdi tutardım ellerinden
Ya bir düş vurulurdu öperdim gözlerinden...
Bir yıldız mutlaka kayardı her seferinde
Ben uyumadan önce...

İzafi zamanların aldatılanı, azalanlarıydık sözde
Oysa biliyor, hissediyordum çığ gibi çoğaldığımızı
Tanış yüreklerce...