Tekerrürsüz ve Hatırasız

İnceyse dudak , kana susamıştır
Ağustosta sıcak , gönülse donmuşuzdur artık
Hıfıs unutuyor şu an bir kısmını, bir kısmı sürekli dilinde
Azınlıklıkken güzeldik , azalmaya dağıldıkta çoğaldık

Kalbi durana yok ölüm , o ancak biri durursa gönülde
Ayrıntıyım şehir penceresinden , dünyada yok kadar az
İki mısra arasına sıkışmışlığın üzüyor beni

Biz hep sonu gelmeyen vedalar ediyoruz
Birbirimize değil , birbirimizde kalan parçalarımıza
Bir gömleğim vardı sarı , verdin
Bir tebessümün vardı anı , gülüverdin

Gözyaşlarına hakim olamadığın yerin adı şu an ki hissiyatım
Bu anı penceresinde hüznüm dinsin artık
Sonun ne olacağını bilse bile tanrı
Seni terkedişim kendime âhtır

Mutluluk paylaştıkça çoğalır , çoğalsında paylaşalım
İnsan nasıl unutur göz göze ağlaşanı
İnan , veren alsa bu canı
Sırat üstünde ruhum , hasretine kağnı

Tekrar buluşalım , kaysın yıldızları göğün

Âh bir tramway bir ray , gönle duble yol ama virajı keskin

Kendime uygun bir veda cümlesi arıyorum
Tabancayı tutan elin neden hep merhaba diyor ?
Öyle sırnaşık bir yalnızlıkla gelmedim buraya
Ben , bir sabah vakti yol gördüm
yürüdükçe seyreldi yağmur
saçlarım ile beraber