Tekerrür Şiiri - Müyesser Doğan

Nakşederken gönlüme aşkı ilahım ,
Teslimiyetle acıyı göğüslerken sabrı cemilim,
Hayat öğretirken düştüğün yer den kalkmasını,
Kaybede kaybede neyi kazanacağını bilince insan,
Ve yanar ateş yokken , nerde tüter dumanı.
Ben hayat sanatçışıyım,
Ben hayal üstadi,
Ben hasret çırağı...
Ve anladım ki insan ,
Muhabatından almaz yaşadıklarını,
Hissettiklerinden bulur azabı, ferahı...
Ve anladım ki,
Dokunduğum her kalbe bir ben bırakıyorum ,
Bir de ondan kalıyor ben de .
Kalbimden dökülen şiirleri topla şimdi,
Senin ben de olanından kalanlar onlar ,
Tekerrürü olmaz hislerin,
Bir merhaba ikincisine benzemez,
Şayet vicdanımın mahkemesin de
Beraat ettiyse kalbim.
Tebessümle olur son veda.