Tekebbür Şiiri - Abdullah Toroslu

Nasıl alır bir insan, şu kelamı fem’ine?
Çünkü o şey sadece; tek İlaha has eda!
Bir şekilde sen onu, soktun ise demine;
Kim layıksa ver geri, ol edepli bir geda!

Der-hatır et Karun’u! Neler gelmiş başına?
Bu vartaya düşerek, hata yapmış zan’ında!
Kendisini beğenmek, çok gidince hoşuna;
Tahrik etmiş kebir’i, gelmiş bela anında!

Bir kul için hayatta, böbürlenmek hoş değil!
Çünkü densiz gedaya, gazap iner yukardan!
Boş sandığın meydanlar, asla, kat’a boş değil!
Her tarafta Allah var! Hissedar ol az ardan!

Ne kadar da edepli, hele bir bak toprağa!
Tevazu ve mahviyet, her yönüyle zirvede!
Onu örnek alarak, adam oldu kaç ağa!
Mükemmel bir kul olup, boğulmadı zırvada!

Madem her şey Mevla’dan, nerden çıktı bu Fahir?
O muvaffak kılmasa; duramazdın ayakta!
Ölçü değil mü’mine, kıstas bilmez şu kahir!
Zira cehle uyanlar; kalır harlı koyakta!

Neyden oldun düşünüp; övseler de övünme!
Hamd ve sena hak eden, kimselere yapılır!
Lütfen haddi aşıp da, ahiret’te dövünme!
Çünkü insan cahildir, pohpohlara kapılır!

Makamına razı ol, rahat eyle sonunda!
Yoksa huzur ve sükun, senin için bir hayal!
Oku kitap, sünneti; yap ne varsa kanunda!
Dünya, ukba mutlu ol, hesap günü tam pay al!

Elbette ki had aşmak, bir kul için hoş değil!
Madem öyle hakikat; bırak derhal na-hoşu!
Etrafına aldanıp, ettin ise az meyil?
Hemen şimdi tövbe et, tercih eyle hep hoşu!

Abdullah Toroslu
18.12.2012-İzmir