Barbi çocukları hep aynı kambur çıkıntılarında gedikli
Ele almadıkca terkedildiği sandıklarda susuveren sakin
Oynatmadıkca sopsoğuk morartıların siyah kaybı
Tramvaya almadıkca şehrin hiçbir semtine ayakları gitmeyen
Sallandığı balkon bakışlarında kimseye umursuz
Tutuklu zamir kimse ona iniş kalkışsız uzaklardan uçan Tayyare
Barbi çocukları ne açlığını diyebilen
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta