Barbi çocukları hep aynı kambur çıkıntılarında gedikli
Ele almadıkca terkedildiği sandıklarda susuveren sakin
Oynatmadıkca sopsoğuk morartıların siyah kaybı
Tramvaya almadıkca şehrin hiçbir semtine ayakları gitmeyen
Sallandığı balkon bakışlarında kimseye umursuz
Tutuklu zamir kimse ona iniş kalkışsız uzaklardan uçan Tayyare
Barbi çocukları ne açlığını diyebilen
Ne susuzluğuna yaşayan hayat dolusu ve aklı başı kendi üstünde
Vitrin muhtacı camarkası esir
Süpür sürüt..varı yoğu çarşılık
Konuşmaz etmez kuponların en son çekilişlisi
Cansız ve yorgun...çaldırsana şunu bir diyerek
Uçuran her sinyale telli tüllü
Çiçeği burnunda damat elbiselikli kıyak kumaş
Tekcins..
Morg gülü...
Seyfi Karaca.......Mart / 11
Seyfi KaracaKayıt Tarihi : 18.3.2011 20:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!