İnsan bir damladan oluşan selmiş
Tanrı yaratırken bir de can vermiş.
Sabit nokta değil o küreselmiş,
Derviş hu ve çile çekerek ermiş.
Gönlün erdiği huzur ne güzelmiş...
Ağlayan göz bir gün olur gülermiş,
Sevgide saltanat,vefa ezelmiş
Allah lâyıkına onu da vermiş.
Bir azalıp,artıp çoğalacağız
Çağrısıyla onda bir olacağız,
Tek ruhta,tek göz,kulak,tek bir ağız
Olup da TEKBİR'i haykıracağız.
Kayıt Tarihi : 1.10.2005 12:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Alper Kürük](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/10/01/tekbir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!