Tekamül etmiş Şiiri - Özcan Kurt

Ağu damlar dudaktan, dil  bir karış,
Onu çekiştir he  bununla çatış,
Gül sanır kendini boy atmış kamış,
Bak hele tekamül etmişe sen.

Bak sözde akışır durmaz takışır,
Altta kalmaz kırar döker  yarışır,
Pozitifmiş iblis ile çalışır,
Bak hele kendini bilmemişe sen.

Ya bağı ya da bahçayı beğenmez,
Kurusa gitse  bir damla su dökmez,
Koparmaktan başka emeği geçmez,
Bak hele her şeyi  çok bilmişe sen.

Fayda yok kimseye hizmet kendine,
Negatifliğin de vurmuş dibine,
İnsan bellen şöyle baksan şekline,
Bak hele nirvanaya ermişe sen.

Bilincin kodu emanet sisteme,
Oku oku yaz can başlar fişleme,
Buyurun evrenler arası küşleme
Bak hele atını sürmüşe sen.

Bilinçler zıp zıp parende atıyor,
Güneşten yıldızı çekip alıyor,
Altına üstüne dalıp çıkıyor,
Bak hele bilinç sürüp ekmişe sen.

Özvecan  başındayım henüz yolun,
Diyorlar;  tekrar yazıp okuyun,
Türkçesi aklını bize adayın,
Bak hele ruha ayar çekmişe sen.