ağırlığınca altın gökyüzü
su içimde buz tutmuş
ağaçlar zamanı düşünmüyor artık
yaşlanmak korkusu yok
kuşlar kovuksuz üşengeç gülüşmeye
ama yağmur ve kar
gene haddini bilmez
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta