Tek Vücut Tek Yürek

Bu sabah yatağımdan uyandığımda bir tedirginlik sarmuştı bütün uzuvlarımı.Bu hissiyat besbelli gördüğüm rüyanın bir yansımasıydı.Bugün diğer günlerden farklıydı.Dünyadaki her inse ve cisme farklı bir pencereden bakmaya başlamıştım. Okuldaki öğrencilerin birbirlerine olan yapmacık gülüşmeleri,aralarındaki kavgalar,birbirlerine kıskançlık dolu bakışları gözlerimin önünde beliriyordu adeta.İnsanlar arasında hiç mi gerçek sevgi yok,hiç mi dayanışma duygusu kalmadı diye soruyordum kendi kendime.Havada uçuşan küfürler zaten bir insanı yaşam boyu kaçmaya teşvik edecek güçteydi.

Okul çıkışında insanları gözleme imkanı buluyordum bazıları eve,bazıları işe,bazılarıysa derse gidiyordu belki.Her fanide aynı çehre,aynı ifade lakin odak noktaları farklı sadece.Sadece buruk bir sessizlik vardı otobüste.İnsanlar hayattan ümitlerini kesmişlerdi sanki.Milletin can damarları kopmuştu belki.Yolda giderken sağ görüşlü vatandaşalarla sol görüşlü vatandaşların tartışmalarına şahit olduğumda üzüntüm bir kat daha artıyordu.Neden neden diye soruyordum kendi kendime.Neden bu bölünmüşlük? Neden bu acımasız düşmanlık? Neden bu gönülleri yakan,harap eden kavga?

İnsanlar birbilerine düşman,arada bölünmüşlük var.Düşündüm o an yok sağcı,solcu yok Alevi,Sunni yok Türk,Kürt yok Çerkez,Laz yok laik,antilaik.Sonra anladım ki yapılacaksa ayrımcılık,yapılacak o kadar çok ayrıntı var ki.İç ve dış düşmanlarımız ellerinden geleni yapıyorlar yurda.Bizde yapmalıyız her şeyi bu vatan uğruna.

Hani demiştim ya uyandığımda bütün uzuvlarımı bir tedirginlik kaplamıştı diye evet ben hem sağcıyım hem de solcu,hem Türk`üm hem de Kürt,hem Laz`ım hem de Çerkez, hem Sunni`yim hem de Alevi.Bir kolumun koptuğunu düşünüyorum ve ya bacağımın,belki de başımın.Peki ben bir organım hasar gördüğü ya da kesildiği zaman tam bir insan mı olurum?

Hayır.Hayırsa düşmanlarımıza karşı nasıl mücadele verebiliriz sakat bir vücutla.İnsanın koluyla,bacağıyla başıyla bir olması lazım ki bir olsun.Aynı şekilde biz Türkiye`mizdeki bütün uzuvlarla birlik olalım ki bir olalım.Yani önce içimizdeki bölünmüşlükten kurtulacağız sonra tüm dünyaya bir şimşek gibi açılacağız.Büyük vatan şairi Mehmet Akif Ersoy`un dile getirdiği gibi `Ey dipdiri meyyit iki el bir baş içindir davransana,Eller de senin baş da senindir.`dememiz gerekir.Biz iki elimizle bir başımıza sahip çıkamazsak Allah aşkına kim sahip çıkacak bu mübarek başa? Kim engel olacak kokmuş et yığınına?

Aklıma hemen Büyük Hun Devleti,Göktürk Devleti,Uygur Devleti,Selçuklu Devleti ve Osmanlı Devleti geliyor.Onlarda çeşitli entrikalar ve hileli oyunlar ile bölünmedi mi? Önce bölüyorlar sonra bir karınca gibi eziyorlar güçlüyken dokunmaya bile cesaret edemedikleri kaplana.Çünkü bölmeden büyük lokma yutulmaz.Biraz önce saydığım,tarihimizi zaferlerle süsleyen,bu Türk Devletlerinin arasında TÜRKİYE adını duymaktansa ölmeyi yeğlerim bu vatan uğruna.İki ayağımızdan birinin olmadığını düşünelim.Ayakta durabilir miyiz? Eskisi kadar dinç ve çevik durabilir miyiz acımasız hayatın dayanılması imkansız olan zorluklarına.Bizim iki ayağımızla sağlam durabilmemiz lazım.Lakin acı içinde söyleyebilirim ki bizim iki değil yirmi tane ayağımız var ve neredeyse hepsi sakat.

Tüm zorluklara göğüs gererek mücadele edebilmek yine bizim elimizde.Ulu önder Atatürk`ün `Muhtaç olduğun kudret damarlarındaki asil kanda mevcuttur.` sözünde dile getirdiği gibi bu gücü farklı bir yerde değil benliğimizde aramamız lazım.Bu kuvvet bizim damarlarımızdaki kanda.Toparlanabilmek,ayakta durabilmek,hatta sağlam adımlarla yolumuzda ilerleyebilmek,gelecek nesillere güçlü bir Türkiye bırakabilmek bizim elimizde.Tek vücut ve tek yürek olabilmek dileğimle...