Sırça saraylarım bulutların üzerinde
çemberlerim sustu sokaklarda
çelik-çomaklarım yandı kış gecelerinde
yanar toplarım düşlerimde
uçurtmalarım havada asılı kaldı
göle bir taş attım, ay parçalandı
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
