Tek suçlu Şiiri - İlyas Kaplan

unuttum ilkin pusulasız hayalleri
bağrım çöle dönüştü gönlüm çöl ateşine
kurbanı olmadan yağmurlarına diriliş yok
sorma sakın bu gök bu deniz neden karanlık
sanırım tek suçlu o kömür siyahı saçların

dilimin ucunda hüzünlü bir şarkı
bilmediğim mahzenlere iniyorum gözlerim kapalı
kapanırken kapılar bir bir düşlerimin üstüne
sorma sakın kaç merdiven indiğimi kaç kez tökezlediğimi
sanırım tek suçlu o ceylan gözlerinde ki efsun

bir garip ağrı dağınık yüreğimin içinde
sensiz bütün saatler öksüz ve yetim
yüzünü göremediğim bir sevgiliye hasretim
alev saçıp dağlayan sıcaklığına muhtacım
sorma sakın alevinde kaç kez yandığımı
sanırım tek suçlu o tutku dolu tavırların

bir meçhul kadar henüz keşfedilmemiş
can yerinden vurulurken duygularım
çok uzak özlemlerle çevrili hayallerim
sorma sakın ne zaman bitecek bu esaret
sanırım tek suçlu o büyülü bakışların

redfer