Tek sigaramın samimiyeti şiir

Tek Sigaramın Samimiyeti

Bir tek sigaramın samimiyetine inanıyorum,
O yanıyor benim için, gecemde, yalnızlığımda.
Dumanı yükselirken karanlık düşüncelerimle,
Her nefeste bir parça canımı feda ediyorum ona.

Küller düşerken avuçlarıma sessizce,
Her bir parça hayatımdan bir iz bırakıyor.
Gün gün eriyorum, yanarken yanında,
O bana sadık, ben ona sadık; gizli bir sözleşme gibi.

Gecenin sessizliğinde yalnızlığım konuşuyor,
Sigaramın aleviyle gölgeler dans ediyor.
Her nefeste biraz daha eriyorum,
Küllerim rüzgâra karışıyor, ama o hâlâ yanıyor.

Söndüğünde bile hatırlatıyor bana,
Gerçek dostluk, bazen sadece bir alevde saklıdır.
Canımı veriyorum, gün gün, sessizce,
O yanıyor, ben yanıyorum; birlikte, ama tek başımıza.

Bazen düşünüyorum, belki de bu en saf aşktır,
Bir sigara kadar kısa, bir duman kadar gerçek.
Ve ben, bu acı tatlı samimiyete teslim oluyorum,
Her nefeste biraz daha kendimden vazgeçerek.

Ve işte, sigaramın son nefesinde,
Ben de eriyorum; küllere karışmış bir can gibi,
Ama samimiyetimiz hâlâ yanıyor,
Sessiz, yalnız ve ölümsüz bir alev gibi…