Tek Satır Yazabilmek İçin Sana

Tek satır yazabilmek için sana
Yazmayan kalemlerden medet umdum
Ve kör bir bıçakla yardım sessizliğin bağrını

Ellerim üşüyor
Soğuktan değil ama
Sadece yalnızlıktan üşüyor ellerim

Ellerim üşüyor
Ama sadece sensizlikten üşüyor ellerim

Dört yanı yağmurlarla ve ihanetlerle kaplı bu şehirde
Kendi kendimin tutsağıyım şimdi ben
Ellerim bağlı değil,
Ne ayaklarıma dolanan zincirin acı gürültüsü
Ne gecemin üstüne karabasan gibi çöken demir parmaklıklar

Diyorlar ki şimdi bana;
Sayılı gündür çabuk geçer
Evet, geçer günler
Ve her nasıl olursa biter zaman
Ama nasıl sığdırır içine bunca kederi

*Unutma kalbim
Her gece yeniden yazılacak bu şiir.
Ellerim üşüyecek tek satır yazabilmek içim sana
Belli ki yine sensiz geçecek bu kış...

2004

www.melihcoskun.com