Tek Rütbemsin Şiiri - Cem Veysel Gül

Senin sadeliğin
Her seferinde umutlarımı kışkırtıyor,
Umutlarımsa beynime sığmıyor artık,
Beynimdeki bu sessiz düşüncelerin gürültüsü,
Kulaklarımdan dışarı çıkıp,
Beni ele verecekmiş gibi korkutuyor.
Korkuyorum çünkü
Hücrelerimdeki bu sesler,bu gürültü
Seni sevdiğimi haykırıyor,
Hücrelerimin koşusturması,
Geleceğimizle ilgili planlarımı anlatıyor.
Yani seninle beni,
Ortak dünyamızı anlatıyor bu sessiz sesler.
Hayat o kadar acımasızki,
Hem sevmeyi öğretiyor insana,
Sevdirmemek içinde engeller çıkarıyor.
Hani dünyada her şey dengeli
Benim için bu dengesizlik niye?
Bu sesler beni çıldırtacak
Bu sessiz sesler alıp uzaklara götürüyor beni
Ya bu sesleri dinleyip sevmeye devam edeceğim,
Yada kendi kendimi yiyip bitireceğim.
Hani her biten bir sevda için
Bir yıldız kayar derler ya
O kayan yıldızlardan olmayacağım.
Veya o yıldızları rütbe mahiyetinde takmayacağlm,
Zaten rütbeye ne gerek
Benim tek rütbem ve yıldızım sensin.
Yani ben sana vurgun sen bana aşıkken
Bu çılgın sese kulak verip
Seni sevmeye devam edeceğim.
Bu aşkın;
Kayan yeni bir yıldız olmasına izin vermeyeceğim.
Seni sevmeye devam,
Seni seviyorum sevgilim...

Cem Veysel Gül
04/02/2004....saat:15:06
Cafe Spielplatz/Gmünd/Deutschland