Tek Ruh İkizim Şiiri - Güven Tekin

Gözlerinin gülümsemesi aydınlattı karanlık dünyamı,
Saçlarının ellerimde tel tel akması,
Paha biçilemez kokusu...
Seninle öpüşürken ciğerlerimde hissettim nefesini.

İki ayrı bedende tek ruhtuk ikimiz.
Ateşli gecelerimiz sabah olmasın diye dua edişimiz...
Sana sarılınca dünyanın tüm dertleri bitiyordu;
Senin teninin sıcaklığında, soğuk olan hayat
Güneş gibi eriyordu bedenimizde.

Gülmeyen yüzün, seninle tebessüm eder oldu.
Sevmeyi, aşkı iliklerime kadar hissediyorum.
Sabahlara kadar seninle sevişmelerimiz
Kor alevler gibi yalıyordu bizi.

Güzel fiziğin kadar ruhun da inceydi.
Bedenimi sarmış, bütünleşmiştik.
Seninle aşkların en güzelini yaşadık.
Seninle mutluluğun bulutların üzerinde,
Sonsuz maviliğin içinde, gökyüzünde kaybolmaktı.

Sevişmelerimiz, aşkımız, sevdamız sonsuzdu.
Gecenin bitmesini bedenlerimiz istemiyordu.
Uzakta gözlerimizi kapadığımızda,
Bedenlerimiz, ruhumuz hep yan yanaydı;
Mesafeler engel olamadı sevdamıza.