Tek Kurşun! ! !
Bir ana çocuğunu;
Dokuz ay boyunca karnında taşıyıp,
Her tekmesinde iç çekip,dua ediyor.
Sonra,vatana millete hayırlı evlat olması için acı çekerek dünyaya getiriyor,
Sonra,onu büyütürken belkide yemiyor,içmiyor,giymiyor,uyumuyor ama onun için sabretmeyi öğreniyor.
Onun acısını,sevincini paylaşıp,onunla uyuyor,
Zamanına acımadan isteklerini karşılıyor.
VE;
Herşeye rağmen sevmekten bıkmıyor.
Sonra,onu vatanına sahip çıkması için koynundan,kokusundan ayırıp vatan görevine yolluyor.
VE;
Birileri onu acımadan,tek KURŞUNLA en derin yerinden,KALBİNDEN vuruyor.
Anasının koynundan ayırıyor ve tabuta koyuyor.
KİM bunlar? KİMİN koynundan KİMİ alıyorlar?
Yok mu? ALLAH korkusu,
Yok mu? ACIMA duygusu,
Yok mu? İNSAN sevgisi,
KİMİN canını KİMDEN alıyorlar?
Ya o dokuz aya ne oldu?
Verilen senelere,emeklere ne oldu?
Atılan tekmeler,çekilen acılara ne oldu?
Onlar unutuldu belki ama,
Ya bu ya bu yara nasıl unutulur?
Hiç bir acı,hiç bir yara bunun kadar acıtamaz anayı,
DİLERİM ki ALLAH`tan dökülen kanların,acıyan kalplerin,ölen şehitlerin acısından daha büyük olsun ACINIZ...
SAKIN beddua ettiğimi sanmayın acımasız insanlar.ŞİMDİ mutlu olmayı çok istiyorsanız olunda görelim! ! !
Kayıt Tarihi : 9.12.2008 23:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!