‘Bir dost, bir tost yeter insana…
Tek tük yaşayanlara!’
Vakit gecenin epey yarısı…
Saatler hüzün buçuk.
Pireler götünüzde sorti yaparken,
...bir yalnız bir yalnızı düşünür ihtimal.
Ve birçok ayrıntı beynini tavaf eder.
Yalnız birasını yudumlar.
Bir aralar, ne biralar içtiğini düşünüp sarhoş olur.
Düşlerini fırçalar,
Düz çizgili pijamasını giyer
ve uzanır tek kişilik yatağına.
Yalnızlar hiç sevmezler çift kişilik şeyleri!
Çünkü onlar, toplumun küsürüdürler…
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Van, 10 Mart 1996
Kayıt Tarihi : 12.4.2018 03:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!